Het provoceren in het ziekenhuis kan voor jou en je kind een hele spannende dag zijn. Je kind gaat naar het ziekenhuis en ziet daar verpleegsters, andere kinderen en misschien ook nog een dokter. De meeste kinderen hechten veel waarde aan voorspelbaarheid en dat betekent in dit geval dat je als ouder je kind goed moet voorbereiden op zo’n spannende provocatie dag. Hieronder vind je enkele tips om uw kind zo goed mogelijk voor te bereiden.
- Het begint allemaal met van te voren duidelijk uitleggen wat er gaat gebeuren, oftewel uitleggen dat bijvoorbeeld pinda’s getest gaan worden. Probeer daarbij uit te leggen hoe de dag zo ongeveer verloopt en wat er wanneer wordt gedaan. Wanneer je dit zelf niet precies weet kun je altijd contact opnemen met het ziekenhuis zodat je vragen beantwoord worden en je en je kind en jezelf goed kan voorbereiden
- Leg ook uit waarom er getest wordt namelijk om duidelijkheid te krijgen over de reactie op een bepaald voedingsmiddel en eventueel de ernst van de reactie. Er is een kans dat het voedingsmiddel na de test gewoon gegeten kan worden waardoor het uitzoeken van eten en drinken gemakkelijker wordt
Als je kind het moeilijk vindt zou je vooraf kunnen bespreken dat hij/zij wel zijn best moet doen om het voedingsmiddel op te eten bij het testen. Je zou van te voren een beloning kunnen afspreken wanneer de voeding is opgegeten
- Soms kan het helpen om eten mee te nemen wat uw kind lekker vindt en graag eet. Het kan het testen vergemakkelijken door de testvoeding in combinatie te geven met het eten wat je kind lekker vindt. Houd je kind bijvoorbeeld van bugels? Daar kan makkelijk iets in gestopt worden
- Bedenk wat je kind aan informatie nodig heeft over wat er kan gebeuren. Het ene kind heeft veel behoefte aan duidelijkheid terwijl het voor een ander kind helemaal niet handig is om te vertellen wat er allemaal kan gebeuren
- Probeer zoveel mogelijk te voorkomen dat je kind angstig wordt door zelf zo rustig mogelijk te blijven ook al is een provocatietest voor u als ouders ook spannend
Wilt je meer tips lezen van ouders, lees dan snel verder! Je eigen waardevolle tips kunt je met ons delen door contact met ons op te nemen.
Er staat weer een provocatietest op de planning, alle drie de jongens tegelijkertijd aan de beurt.
Ervaringsdeskundigen
Ruben voor het eerst op pijnboompit, Martijn voor de derde keer hazelnoot en Benjamin gaat ook mee met de hazelnoot. Fijn dat Benjamin mee kan in het proces. Het lijkt er op dat hij niet allergisch is (de pinda is al goed gegaan) maar het thuis testen met twee wel allergische broers zien wij zelf niet zo zitten.
Het voorbereiden op deze dag gaat vrij makkelijk met drie ervaringsdeskundigen. De dag voor de test hebben we het er aan tafel over, de route naar de afdeling wordt besproken, onderweg even de beer knuffelen en aaien, hapjes nemen op de afdeling waarna er mooie stickers geplakt mogen worden en niet te vergeten de levensgrote Teigetje op de gang een knuffel geven (die vertoont haast al slijtage plekken van alle knuffeltjes van onze jongens), de speelkoffer van de Cliniclowns is gewild en onze sjeeskanonnen zijn niet van de tractoren af te slaan. Genoeg afleiding, als ze zo lekker spelen vergeet je soms waarom je er ook al weer bent. Bij een reactie komt de realiteit dan weer keihard aan en persoonlijk word ik er best emotioneel van. Maar bij een zeldzame negatieve test is de euforie groot!
Stap voor stap, appeltje eitje!
We worden hartelijk ontvangen door de verpleegkundigen die de gebroeders al vaker onder hun hoede hebben gehad.
Ruben is vastbesloten om deze test snel af te ronden en gaat als een speer, hij vindt de pijnboompitten zelfs lekker en smult bij elke stap! Halverwege geeft hij zelf al aan, mam ik weet bijna wel zeker dat ik hier niet allergisch voor ben, voel helemaal geen prikkels. De rest van de stappen, appeltje eitje. Zo fijn voor hem dat hij ook eens niet reageert!
Martijn en Benjamin beginnen aarzelend aan de kruidkoek met hazelnoot maar na de eerste stap kunnen ze niet wachten op de volgende, “mama wanneer weer koekje, itte honger”………Dan nadert stap 7, voor Martijn het cruciale moment. Het kost wat tijd om de grote hoeveelheid weg te krijgen maar het lukt…….dan wordt Martijn hangerig en wil alleen nog maar op schoot zitten……we voelen nattigheid………..maar de galbulten blijven uit…….
Martijn valt in slaap op mijn schoot en ik vraag de verpleegkundige eens zijn temperatuur op te meten….39,2……koorts dus, heeft niets met allergische reactie te maken. Ook Benjamin blijkt koorts te hebben. Gewoon domme pech dat de griep nu op komt zetten. De test wordt gestopt en we mogen naar huis. Wel twee zieke kindjes mee naar huis maar gelukkig niet door een allergische reactie. De middag en avond staan in het teken van lekker knuffelen en spuug ruimen, heel veel, bah. In het weekend moeten Ruben, mijn man en ik er ook aan geloven, het virus treft ons allemaal. Het enige positieve is dat we nu echt zeker weten dat het een toevalligheid was dat dit de jongens trof tijdens de provocatietest en dat er geen sprake is van een allergische reactie.
Nu nog even afwachten wat de kinderallergoloog en diëtiste bespreken maar goede hoop dat Martijn vanaf nu gewoon een lekker broodje met hazelnootpasta mag eten en dat de test van Benjamin ook als negatief wordt afgegeven.
Op naar het volgende avontuur!!!!
Wilt u meer ervaringsverhalen lezen van ouders, lees dan snel verder!