Even voorstellen
Mijn naam is Zwanette en ik ben getrouwd met Rob. Ik werk als researchverpleegkundige cardiologie in het Martini Ziekenhuis te Groningen.
Moeder van:
Ruben (2006, ernstig allergisch voor tarwe pinda en noten), Martijn (2010, voorheen allergisch voor pinda) & Benjamin (2010, niet allergisch) zijn de jongens waar ik de trotse mama van ben.
In het leventje van een allergisch kind is het niet altijd even makkelijk maar ons motto is ‘kijken naar wat wel kan’……dit dragen we uit naar Ruben en naar de buitenwereld en in de praktijk zien we dat dit een positief effect heeft op de acceptatie van Ruben zijn allergie door hemzelf en door anderen.
Daarnaast zet ik me, uit eigen ervaring geboren, graag in voor alles wat met kind en allergie te maken heeft, vooral het stukje kennisoverdracht en voorlichting biedt een enorme uitdaging!
U kunt hier nieuwe informatie en ervaringen lezen, kom dus regelmatig even een kijkje bij mijn ervaringsverhalen nemen. Ik heb de volgende ervaringsverhalen voor u beschikbaar:
Voor meer ervaringsverhalen kunt u terecht op de pagina’s van Anouk, Elice, Nynke en onze gastschrijvers.
11 November is de dag dat mijn lichtje, dat mijn lichtje
11 november is de dag dat ik niet alles eten mag…
Augustus, september, oktober en november zijn in ons gezin de verjaardags maanden, super gezellig en altijd een groot feest! Een groot feest omdat ik dan alles zelf in de hand heb wat betreft het eten en ik alles zo kan sturen zodat het voor onze allergische mannen veilig is en daarom ook écht feest…..en een relaxte mama!
En dan komt 11 november in zicht, de start van een aantal feestelijkheden waar binnen mijn eigen invloed minder groot is en ik moet vertrouwen op anderen. Lichtje lopen, Sinterklaas intocht in het dorp en Sinterklaas feest op school ontzettend leuke en traditionele feesten maar voor allergische kinderen en hun ouders ook weer heel confronterend, alle sensoren staan op scherp!
Dilemma’s, dilemma’s en nog eens dilemma’s
Wat spreken we af, mogen Ruben en Martijn als ze met hun lampion lopen alles aannemen en dat we thuis kijken wat wel en niet mag of de lekkernijen omruilen voor wat wel mag? Stuur ik tijdens het lopen hun keuze zodat ze thuis niet zoveel hoeven in te leveren? Dit laatste heeft niet mijn voorkeur omdat ik wil dat het voor hen ook een avond zonder beperkingen is. Gelukkig is Ruben wel ontzettend makkelijk in het ruilen van snoep thuis, wijs knulletje! Ik adviseer hem om verpakte snoepjes aan te nemen. Bij ons aan de deur geen snoep maar non-food cadeautjes, lichtslangetjes, vingerzaklampjes en boks-ballonnen, zeer succesvol, elk jaar weer komen er ouders met kindjes langs, allergisch en niet-allergisch, die het van vorig jaar nog weten en per se weer bij ons langs willen komen!!!!
Goede tip
Sinterklaasfeest ook zoiets, pepernoten vliegen je letterlijk om de oren en dat is nou net wat we niet willen. Inventiviteit is wederom het sleutelwoord, duidelijke afspraken maken op school. Bij Ruben op school wordt in de klas niet gestrooid maar krijgen de kindjes de pepernoten in de hand en Ruben krijgt zijn tarwevrije pepernoten in een zakje van de juf…. Inmiddels heb ik dankzij een goede tip van een vriendin Sinterklaas handschoenen met een grote glimmende ring gekocht, mocht het toch gebeuren dat hij pepernoten in de hand gestopt krijgt is hij in ieder geval beschermd en hij is supertrots op zijn handschoenen!
En zo komen we met wat kunst en vliegwerk deze feestdagen ook écht feestend door!
Wilt u meer ervaringsverhalen lezen van ouders, lees dan snel verder!
