Uit logeren, slapeloze nachten

Al tijden vragen mijn zus en moeder wanneer mijn kinderen eens komen logeren. Doordat onze zoon allergisch is voor noten ben ik hier heel terughoudend in. Tot teleurstelling van zowel mijn neefjes en nichtjes als mijn ouders en mijn eigen kinderen.

Overal gevaar

Tot voor kort zag ik het logeren helemaal niet zitten. Ik zag overal gevaren in. Afgelopen kerst heb ik bij mijn zus thuis, verzocht of de cashewnoten die op tafel stonden weg konden. Ik heb uitgelegd dat ik er heel zenuwachtig van wordt wanneer ik zie dat haar kinderen ervan eten en vervolgens niet meteen hun handen wassen. Uiteraard was dit prima en de cashewnoten werden opgeruimd.

Ook gaf het meteen aanleiding om het te hebben over de logeer vraag die mijn zus vaak stelt. Ik heb uitgebreid kunnen aangeven dat ik het niet zag zitten omdat er in hun huis te veel gevaren zijn. Misschien als Joeke wat ouder is dat ik het aan durf, heb ik gesteld. Mijn zus legde uit dat het geen onwil is maar meer onnadenkendheid. Wanneer je niet met allergieën geconfronteerd wordt, denk je er gewoon niet genoeg over na. Dit zag ik vorige week nog op een verjaardag van een vriend. Hij vertelde trots dat hij een taartje zonder noten en één met noten had. ‘Speciaal voor jou en Joeke’ zei hij. Vervolgens wilde hij met hetzelfde mes waarmee hij de taart met noten had gesneden, een stukje voor mij en Joeke van de andere taart afsnijden. Gelukkig zag ik dit en zei ik er wat van. Hij had hier helemaal niet aan gedacht. Dat is onnadenkendheid en zeker geen onwillendheid waarmee je als je allergisch bent dagelijks te maken hebt.

Leren loslaten en vertrouwen

Een paar maanden geleden hoorden we de aankondiging van een personeelsfeestje van mijn man zijn werk. Omdat het hoofdkantoor in het zuiden van het land zit en het feestje daar zou zijn, besloten we dat we niet zouden gaan. Ik vertelde dit tegen mijn moeder en die werd boos. Ze wilde graag dat ik haar zou vertrouwen. Vertrouwen in het feit dat zij goed voor Joeke zou zorgen. Moeilijk vond ik dit. Bij mijn zus zag ik de gevaren overal in het gebruik van noten maar bij mijn ouders niet zo zeer. Na een avond wikken en wegen besloten we het te doen. Wel eigen brood en koekjes mee. Adrenaline pennen mee, en de trainer zodat ik mijn ouders nogmaals kon laten zien hoe het in zijn werk ging.

“Het waren twee spannende dagen voor mij en mijn man. Maar het ging heel goed!”

Mijn ouders lieten aan alle kanten merken dat ze er goed over na gedacht hadden. Welke ingrediënten gebruiken we, wat zit er in, welk beleg halen we in huis etc. Ze vertelde de adrenaline pennen overal mee heen te hebben genomen. En liet mij weten dat ze heel bewust boodschappen deed nu ze druk aan het etiket lezen was. Allemaal dingen die mij vertrouwen geven.

Een paar weken geleden hebben de kinderen daarom weer twee nachtjes bij opa en oma geslapen, zoals dat bij ons in de familie ook heel gewoon is. En in de herfstvakantie gaan ze weer een nachtje. Ik neem zelf brood en koekjes mee maar verder vertrouw ik er nu op dat mijn ouders goed nadenken. Ik ben ook blij dat ik dit vertrouwen nu kan geven maar oh oh wat is dat lastig.

Wilt u meer ervaringsverhalen lezen van ouders, lees dan snel verder!