De zoektocht, waar is hij allergisch voor?
Vanaf april 2013 zijn we bezig om uit te zoeken waar onze 6 jarige zoon Joeke allergisch voor is. Toen hij ongeveer 2,5 was, ben ik begonnen met een lijstje op een keukenkastje waarop ik etenswaren schreef waar Joeke op reageerde met overgeven, jeuk of iets dergelijks. In een paar maanden was mijn lijstje rijkelijk gevuld met vooral dingen waarvan ik het niet zeker wist. Lastig vond ik het. Soms gaf Joeke over, dan weer kreeg hij ergens dikke lippen van en begon te huilen of kreeg uitslag. Ook belde de crèche een paar keer dat hij over had gegeven van broodjes pindakaas en hazelnootpasta.
Een hele rij zorgverleners
De kortste klap was Joeke een aantal dingen te gaan ontzeggen, al probeerde ik natuurlijk soms nog wel eens wat uit. Vragen bleven er en we maakten een afspraak met de huisarts om het over mijn lijstje te hebben. Een paar dagen voor die afspraak kreeg Joeke een anafylactische shock van een heel klein stukje cashewnoot. Deze ervaring veranderende ons leven en is wellicht voer voor een ander verhaal. Van die dag op de Eerste Hulp, gingen we de volgende dag naar de huisarts en vervolgens naar de dermatoloog, naar allerlei priktesten, naar een diëtiste, naar een kinderarts en omdat mijn vragen nog steeds bestonden kregen we een verwijzing naar het MACK (Martini Allergie Centrum voor Kinderen in Groningen).
Angst voor het onbekende
In het MACK wordt Joeke nu af en toe blootgesteld aan verschillende voedingsmiddelen. Door middel van provocatietesten wordt er in het MACK gekeken of hij ergens allergisch voor is of niet. Provoceren klinkt een beetje eng vind ik. Dat is denk ik ook de reden waarom zowel Joeke als ik bijna de hele nacht wakker zijn geweest voorafgaande de eerste testdag. Puur van de zenuwen en het onbekende.
Die eerste dag werd kabeljauw getest. En tot mijn verbazing (was er zo zeker van dat het mis zou gaan), bleef een allergische reactie uit. Joeke vond kabeljauw niet lekker, moest vaak al kokhalzen bij de geur, het gevoel in zijn mond en ook de aanblik ervan. Maar toen hij het eenmaal binnen had gebeurde er niets, geen reactie, geen allergie, helemaal niks. Aan het eind van de dag was de conclusie dat hij veilig kabeljauw kon gaan eten.
Met deze wetenschap gingen we die dag naar huis, terug van Groningen naar Leeuwarden. Onderweg had een ik heel dubbel gevoel. Aan de ene kant blij en opgelucht dat er niks was gebeurd en dat Joeke een goede eerste ervaring bij het MACK had gehad. Maar aan de andere kant was ik ervan overtuigd geweest dat er een reactie zou komen, had ik me dan zo vergist? Wat had er toen nog meer in dat gerecht met die kabeljauw gezeten? Nieuwe vragen…
In de dagen na de eerste test overwon het blije gevoel dat ik nu gewoon ons hele gezin kabeljauw kan voorzetten. En in mijn hoofd opende zich een luikje dat er de mogelijkheid bestond dat hij helemaal niet allergisch was voor vis. Wat zou dat heerlijk zijn. We zijn namelijk grote visliefhebbers, mijn man, dochter en ik. Nu 2 ½ maand na die eerste test hebben we zelfs al een paar keer kabeljauw gegeten, met kruiden en een korstje. Joeke heeft er heerlijk van gegeten.
Provocatietesten, het blijft spannend
Ook de volgende testen met zalm en sesam verliepen prima maar pinda zorgde voor jeuk. Morgen beginnen we aan de eerste van 3 noten testen. Opnieuw is dit erg spannend. Maar lang niet zo spannend als die eerste keer. Het mooie is dat we dus nu al een paar keer dingen hebben kunnen toevoegen aan Joeke zijn dieet. En mijn man en ik hebben het gevoel dat we kunnen meedenken met de wijze van testen. Zo doen we de komende 3 testen nog voordat het nieuwe schooljaar weer begint. Zodat ik naar school toe, familie, vrienden, speelkameraadjes, de TSO en de BSO kan zeggen dit mag wel en dat niet. En die duidelijkheid daar zoeken we naar….
Wilt u meer ervaringsverhalen lezen van ouders, lees dan snel verder!
