Er staat weer een provocatietest op de planning, alle drie de jongens tegelijkertijd aan de beurt.
Ervaringsdeskundigen
Ruben voor het eerst op pijnboompit, Martijn voor de derde keer hazelnoot en Benjamin gaat ook mee met de hazelnoot. Fijn dat Benjamin mee kan in het proces. Het lijkt er op dat hij niet allergisch is (de pinda is al goed gegaan) maar het thuis testen met twee wel allergische broers zien wij zelf niet zo zitten.
Het voorbereiden op deze dag gaat vrij makkelijk met drie ervaringsdeskundigen. De dag voor de test hebben we het er aan tafel over, de route naar de afdeling wordt besproken, onderweg even de beer knuffelen en aaien, hapjes nemen op de afdeling waarna er mooie stickers geplakt mogen worden en niet te vergeten de levensgrote Teigetje op de gang een knuffel geven (die vertoont haast al slijtage plekken van alle knuffeltjes van onze jongens), de speelkoffer van de Cliniclowns is gewild en onze sjeeskanonnen zijn niet van de tractoren af te slaan. Genoeg afleiding, als ze zo lekker spelen vergeet je soms waarom je er ook al weer bent. Bij een reactie komt de realiteit dan weer keihard aan en persoonlijk word ik er best emotioneel van. Maar bij een zeldzame negatieve test is de euforie groot!
Stap voor stap, appeltje eitje!
We worden hartelijk ontvangen door de verpleegkundigen die de gebroeders al vaker onder hun hoede hebben gehad.
Ruben is vastbesloten om deze test snel af te ronden en gaat als een speer, hij vindt de pijnboompitten zelfs lekker en smult bij elke stap! Halverwege geeft hij zelf al aan, mam ik weet bijna wel zeker dat ik hier niet allergisch voor ben, voel helemaal geen prikkels. De rest van de stappen, appeltje eitje. Zo fijn voor hem dat hij ook eens niet reageert!
Martijn en Benjamin beginnen aarzelend aan de kruidkoek met hazelnoot maar na de eerste stap kunnen ze niet wachten op de volgende, “mama wanneer weer koekje, itte honger”………Dan nadert stap 7, voor Martijn het cruciale moment. Het kost wat tijd om de grote hoeveelheid weg te krijgen maar het lukt…….dan wordt Martijn hangerig en wil alleen nog maar op schoot zitten……we voelen nattigheid………..maar de galbulten blijven uit…….
Martijn valt in slaap op mijn schoot en ik vraag de verpleegkundige eens zijn temperatuur op te meten….39,2……koorts dus, heeft niets met allergische reactie te maken. Ook Benjamin blijkt koorts te hebben. Gewoon domme pech dat de griep nu op komt zetten. De test wordt gestopt en we mogen naar huis. Wel twee zieke kindjes mee naar huis maar gelukkig niet door een allergische reactie. De middag en avond staan in het teken van lekker knuffelen en spuug ruimen, heel veel, bah. In het weekend moeten Ruben, mijn man en ik er ook aan geloven, het virus treft ons allemaal. Het enige positieve is dat we nu echt zeker weten dat het een toevalligheid was dat dit de jongens trof tijdens de provocatietest en dat er geen sprake is van een allergische reactie.
Nu nog even afwachten wat de kinderallergoloog en diëtiste bespreken maar goede hoop dat Martijn vanaf nu gewoon een lekker broodje met hazelnootpasta mag eten en dat de test van Benjamin ook als negatief wordt afgegeven.
Op naar het volgende avontuur!!!!
Wilt u meer ervaringsverhalen lezen van ouders, lees dan snel verder!
